Badania

Odczyn Biernackiego (OB) - opad, jest przesiewowym, nieswoistym,  badaniem pozwalającym na wykrywanie i monitorowanie przewlekłych stanów zapalnych organizmu, związanych ze zmianami stężenia białek we krwi : wzrostem stężenia białek ostrej fazy i immunoglobulin. Badanie jest przydatne w diagnostyce chorób związanych ze stanem zapalnym, w tym tkanki łącznej (kolagenoz) i naczyń; chorób zakaźnych (głównie bakteryjnych), chorób nerek, chorób krwi i chorób nowotworowych, w tym chorób związanych z produkcją nieprawidłowych białek – paraprotein.

Jakościowa i ilościowa ocena składu i morfologii  krwi obwodowej,  krwinek: czerwonych (erytrocytów), białych (leukocytów) oraz płytek krwi (trombocytów). Morfologia krwi pełna (tzw. morfologia 5 diff.) obejmująca analizę pięciu frakcji leukocytów. Podstawowe badanie krwi o zastosowaniu profilaktycznym i diagnostycznym. | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

Rozmaz krwi (manualnie). Rozmaz krwi jest to szczegółowa oceną ilości i wyglądu  komórek krwi  - leukocytów lub erytrocytów. Mikroskopową ocenę rozmazu krwi wykonuje się w przypadku uzyskania nieprawidłowego wyniku  Morfologii krwi w badaniu automatycznym.  | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

PT (INR). Badanie wykrywające zaburzenia w zewnątrzpochodnym szlaku krzepnięcia krwi wynikające z niedoborów lub nieprawidłowości czynników: II, V, VII, X oraz fibrynogenu. Przydatne w ocenie funkcji wątroby i diagnostyce DIC. Test z wynikiem wyrażanym w postaci  INR wykonywany jest w monitorowaniu leczenia doustnymi antykoagulantami np. acenokumarolem. | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

APTT. Parametr oceny wewnątrzpochodnej  drogi aktywacji krzepnięcia (czynniki XII, XI, IX, X, VIII, V, II, fibrynogen). Podstawowy parametr dla  monitorowania leczenia heparyną niefrakcjonowaną. Przydatny  w diagnostyce przyczyn krwawień, niedoborów czynników krzepnięcia,  DIC i antykoagulantu toczniowego.   | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

Fibrynogen. Badanie wykonywane w ocenie funkcji układu krzepnięcia, diagnostyce stanów zapalnych, chorób wątroby, choroby wieńcowej i DIC.    | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

D-dimer, ilościowo. Oznaczenie D-dimerów w surowicy,  wykonywane w podejrzeniu nasilenia procesów krzepnięcia i fibrynolizy, przydatne  w diagnostyce zaburzeń krzepnięcia: zakrzepicy żylnej i tętniczej, zatoru płucnego, zespołu rozsianego wykrzepiania  wewnątrznaczyniowego i różnicowaniu hiperfibrynolizy

Glukoza. Oznaczenie stężenia glukozy we krwi służy do oceny metabolizmu węglowodanów. Jest podstawowym badaniem w rozpoznawaniu i monitorowaniu  leczenia cukrzycy. Wykorzystywane w identyfikacji zaburzeń tolerancji węglowodanów oraz metabolizmu węglowodanów  w chorobach wątroby, trzustki, w akromegalii, w nadczynności kory nadnerczy i w trakcie leczenia steroidami | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO |

Elektrolity (sód, potas). Diagnostyka równowagi wodno-elektrolitowej i diagnostyka zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej.   | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

Cholesterol całkowity. Pomiar stężenia cholesterolu całkowitego (CHOL) jest przesiewowym badaniem cholesterolu, pozwalającym na wstępną ocenę ryzyka rozwoju miażdżycy i chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak choroba wieńcowa i zawał serca, udar mózgu i miażdżyca tętnic kończyn dolnych itd. Cholesterol całkowity obejmuje trzy frakcje: lipoproteinę niskiej gęstości, LDL; lipoproteinę wysokiej gęstości, HDL (ang. high-density lipoprotein) oraz łącznie, lipoproteinę bardzo małej gęstości, VLDL i lipoproteinę o pośredniej gęstości, IDL. | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

Lipidogram - ilościowa ocena frakcji cholesterolu i trójglicerydów, przydatna w diagnostyce dyslipidemii oraz w ocenie ryzyka miażdżycy i chorób sercowo-naczyniowych. | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

Próby wątrobowe. Oznaczenie wartości parametrów wątroby (enzymów wątrobowych i bilirubiny) przydatne w diagnostyce  chorób wątroby i dróg żółciowych. | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

GGTP. Oznaczenie aktywności GGTP (gamma-glutamylotranspeptydazy), przydatne w diagnostyce chorób dróg żółciowych i wątroby.

Mocznik.  Oznaczenie stężenia mocznika w surowicy krwi, przydatne w diagnostyce funkcji nerek i chorób metabolicznych.  | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

Kreatynina. Oznaczenie stężenia kreatyniny w surowicy krwi jest przydatne w diagnostyce funkcji nerek i chorób przemiany materii. Kreatynina jest produktem przemian białka i jednym z głównych związków azotowych we krwi. W praktyce medycznej kreatynina jest sprawdzonym klinicznie wskaźnikiem biochemicznym  stanu nerek. Wynik oznaczenia kreatyniny wydawany jest łącznie z wyliczonym eGFR – szacunkowym współczynnikiem filtracji kłębuszkowej uwzględniającym charakterystyczne dane pacjenta, stosowanym w badaniach przesiewowych chorób nerek. | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO1

Pomiar  stężenia białka całkowitego w surowicy krwi, przydatny w diagnostyce: wątroby, nerek, jelit, ciężkich chorób skóry i rozpoznawaniu zaburzeń odporności. Zlecany w przebiegu wstrząsu i przy kontroli stanu niedożywienia.

Żelazo. Pomiar stężenia żelaza w surowicy krwi, przydatny  w diagnostyce niedoborów i nadmiaru żelaza.

Magnez. Pomiar  stężenia magnezu w surowicy. Badanie przydatne  w diagnostyce zaburzeń nerwowo-mięśniowych i zaburzeń rytmu serca, w monitorowaniu  terapii diuretykami i lekami nefrotoksycznymi,  niewydolności nerek i żywienia  pozajelitowego. | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

Kał – badanie ogólne. Badanie ogólne kału przydatne w diagnostyce: zaburzeń trawienia i wchłaniania, bólów brzucha, krwawień z przewodu pokarmowego, biegunek i chorób pasożytniczych.

Oznaczenie ilościowe przeciwciał IgG specyficznych dla antygenów wirusa Epsteina-Barr (EBV) w surowicy krwi żylnej, przydatne w diagnostyce serologicznej zakażenia EBV, szczególnie mononukleozy zakaźnej.

CRP ilościowo. CRP (białko C-reaktywne), jest tzw. białkiem ostrej fazy, szybkim wskaźnikiem (4-8 godzin) uszkodzeń tkanek w wyniku zapalenia, infekcji, martwicy niedokrwiennej mięśni lub urazu. Badanie jest przydatne w diagnostyce i monitorowania leczenia stanów zapalnych i uszkodzenia tkanek w przebiegu infekcji (głównie bakteryjnych), chorób reumatycznych i nowotworowych, zawału serca i  stanów pourazowych.

ASO, ilościowo. Diagnostyka serologiczna zakażeń i innych stanów chorobowych wywołanych przez Streptococcus pyogenes (S. pyogenes).

Oznaczenia homocysteiny jako czynnika przyspieszającego miażdżycę oraz żylne i tętnicze powikłania zatorowo-zakrzepowe. Ocena  ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, naczyniowo-mózgowych i naczyń obwodowych.   | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

Retikulocyty. Ocena funkcji krwiotwórczych szpiku i diagnostyka różnicowa niedokrwistości. Retikulocyty są niedojrzałymi  formami krwinek czerwonych (erytrocytów) obecnymi  w krwiobiegu. Liczba retykulocytów odzwierciedla funkcje erytropoetyczną szpiku. Badanie wykonywane jest w celu różnicowania niedokrwistości oraz:  w ocenie aktywności szpiku w niedokrwistości normocytowej (np. w podejrzeniu utraty krwi); w terapii niedokrwistości  niedoborowych (żelazo, witaminy  B6, B12 i  kwas foliowy);  w ocenie erytropoezy po przeszczepie szpiku; w ocenie erytropoezy w przypadku niedokrwistości aplastycznej indukowanej lekami; w terapii erytropoetyną. Retikulocyt  jest  formą pozbawioną jądra komórkowego , ale zawierającą pozostałości substancji siateczkowato-włóknistej m.in. RNA, rybosomów czy mitochondriów, które są widoczne po odpowiednim  wybarwieniu. W miarę dojrzewania retikulocyty „gubią” organelle i przekształcają się w dojrzałą krwinkę czerwoną. Stopień dojrzałości klasyfikowany jest stadiami I do IV.

Grupa krwi. Grupa krwi, oznaczenie układu AB0 i Rh (D).

TSH. Oznaczenie stężenia TSH (hormon tyreotropowy, tyreotropina) jest najczulszym badaniem wykrywającymi zaburzenia czynności tarczycy (łącznie z zaburzeniami bezobjawowymi) oraz umożliwiającym monitorowanie i  ocenę skuteczności leczenia niedoczynności i nadczynności tarczycy. Przy typowym dla nadczynności tarczycy nadmiarze hormonów tarczycowych we krwi stężenie TSH maleje, przy niedoborze hormonów tarczycy w krwi – wzrasta.

Kliniczna ocena stanu czynnościowego tarczycy - diagnostyka i monitorowanie leczenia chorób tarczycy.

Kliniczna ocena stanu czynnościowego tarczycy - diagnostyka i monitorowanie leczenia chorób tarczycy.

Kliniczna ocena stanu czynnościowego tarczycy - diagnostyka i monitorowanie leczenia chorób tarczycy.

Diagnostyka chorób autoimmunologicznych tarczycy. Diagnostyka ryzyka  chorób tarczycy i innych patologii. Diagnostyka aktualnego stanu metabolicznego tarczycy.

Diagnostyka chorób autoimmunologicznych tarczycy. Diagnostyka aktualnego stanu metabolicznego tarczycy. Monitorowanie leczenia raka tarczycy - weryfikacja oznaczeń tyreoglobuliny i wykrywanie wznowy choroby.

P/c. p. receptorom TSH (TRAb). Pomiar poziomu przeciwciał przeciw receptorom hormonu tyreotropowego (TSH-TRAb), przydatny w diagnostyce choroby Gravesa-Basedowa oraz ocenie ryzyka wystąpienia chorób tarczycy u noworodka.

Diagnostyka chorób przysadki i gonad.  Diagnostyka bezpłodności i impotencji, zaburzeń dojrzewania i miesiączkowania.

Diagnostyka: bezpłodności i impotencji, zaburzeń miesiączkowania, zaburzeń dojrzewania.

Diagnostyka hormonalna zaburzeń cyklu miesiączkowego, nieprawidłowych krwawień miesięcznych i zaburzeń dojrzewania płciowego; monitorowanie owulacji naturalnej i indukowanej w technologii wspomaganego rozrodu.

Diagnostyka i leczenie zaburzeń pracy jajników i łożyska. Diagnostyka: niepłodności, ciąży pozamaciczne, ryzyka poronienia i przyczyn krwawienia u ciężarnych

Diagnostyka zaburzeń owulacji i miesiączkowania u kobiet. Diagnostyka przyczyn mlekotoku, spadku libido i niepłodności u kobiet i mężczyzn. Diagnostyka chorób przysadki

Wolna podjednostka beta-HCG w surowicy (Roche). Marker w przesiewowych badania prenatalnych w kierunku  chromosomalnych wad płodu. Marker nowotworowy wykorzystywany w różnicowaniu złośliwych i łagodnych chorób trofoblastu, w diagnostyce i wykrywaniu wznów germinalnych nowotworów jąder i nowotworów wytwarzających HCG.

Wolna podjednostka beta-HCG w surowicy. Marker w przesiewowych badania prenatalnych w kierunku  chromosomalnych wad płodu. Marker nowotworowy wykorzystywany w różnicowaniu złośliwych i łagodnych chorób trofoblastu, w diagnostyce i wykrywaniu wznów germinalnych nowotworów jąder i nowotworów wytwarzających HCG.

PAPPA-A w krwi. Oznaczenie osoczowego białka ciążowego A w surowicy,  stosowane w przesiewowych badaniach  prenatalnych ryzyka wad chromosomowych płodu w pierwszym trymestrze ciąży

Oznaczanie testosteronu całkowitego w krwi. Przydatne w diagnozowaniu i leczeniu chorób i stanów  związanych z nadmiarem lub niedoborem  testosteronu. Określenie przyczyn nieprawidłowej androgenizacji ustroju.

Hemoglobina glikowana met. HPLC. Oznaczenie przydatne w monitorowaniu  wyrównania glikemii u chorych na cukrzycę.

Insulina. Pomiar stężenia insuliny przydatny w diagnostyce insulinooporności i rozpoznawaniu nowotworu  wydzielającego insulinę (insulinoma

Parathormon (intact). Oznaczenie nietkniętej (kompletnej) formy parathormonu (PTH intact), przydatne w diagnostyce różnicowej przyczyn podwyższonego (hiperkalcemia) i obniżonego poziomu wapnia (hipokalcemia).

Kortyzol. Diagnostyka różnicowa zaburzeń stężeń kortyzolu. Rozpoznawanie niedoczynności i nadczynności kory nadnerczy. | BADANIE WYKONYWANE NA CZCZO

CA 19-9.  Oznaczany w surowicy marker raka trzustki, dróg wątrobowo-żółciowych oraz jelita  grubego i odbytnicy, przydatny w diagnostyce i postępowaniu z chorymi.

CEA. Antygen karcynoembrionalny. Oznaczenie CEA w surowicy,  przydatne w diagnostyce, prognozowaniu i monitorowaniu leczenia raka.

PSA całkowity. Marker przerostu prostaty w krwi, przydatny w diagnostyce, leczeniu i monitorowanie raka prostaty

PSA wolny. Marker raka prostaty (CaP) w krwi, wykorzystywany do obliczania stosunku PSA wolny/PSA całkowity, przydatnego w diagnostyce CaP

Immunoglobulina IgG. Oznaczenie przydatne w diagnostyce chorób i patologii związanych z niedoborami przeciwciał IgG, chorobami alergicznymi i autoimmunizacyjnymi.

Immunoglobuliny IgM. Oznaczenie przydatne w diagnostyce chorób i patologii związanych z limfocytami B oraz diagnostyce pierwotnej  odpowiedzi układu odpornościowego.

Immunoglobuliny IgA. Oznaczenie przydatne w diagnostyce chorób i patologii związanych z limfocytami B oraz diagnostyce chorób układu oddechowego i pokarmowego.

Czas trombinowy (TT). Badanie wykonywane w osoczu cytrynianowym,  w diagnostyce niedoborów fibrynogenu i dysfibrynogenemii oraz w celu wykluczenia kontaminacji próbki osocza przez heparynę

Jakościowe oznaczenie antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg) w surowicy krwi, przydatne w rozpoznawaniu ostrej i przewlekłej infekcji HBV.

Oznaczenie stężenia przeciwciał anty-HBs specyficznych dla powierzchniowego antygenu wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV) w surowicy krwi w celu ustalenia poziomu serokonwersji badanego.

Jakościowe oznaczenie przeciwciał anty-HCV w surowicy krwi, przydatne w diagnostyce wirusowego zapalenia wątroby typu C (WZW C).

IgE całkowite. Oznaczenie całkowitej IgE w surowicy krwi, przydatne w diagnostyce chorób pasożytniczych i pomocnicze w diagnostyce alergii.

Diagnostyka chorób przysadki i gonad.  Diagnostyka bezpłodności i impotencji, zaburzeń dojrzewania i miesiączkowania.

TSH. Oznaczenie stężenia TSH (hormon tyreotropowy, tyreotropina) jest najczulszym badaniem wykrywającymi zaburzenia czynności tarczycy (łącznie z zaburzeniami bezobjawowymi) oraz umożliwiającym monitorowanie i  ocenę skuteczności leczenia niedoczynności i nadczynności tarczycy. Przy typowym dla nadczynności tarczycy nadmiarze hormonów tarczycowych we krwi stężenie TSH maleje, przy niedoborze hormonów tarczycy w krwi – wzrasta.

Diagnostyka reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) i różnicowanie zapalnych chorób stawów.

Kał – krew utajona met. Ilościową (FIT-OC). Ilościowy test immunochemiczny w kale wykrywający w kale obecność krwi w ilości nie powodującej zmiany zabarwienia i konsystencji stolca.

choroby sercowo-naczyniowe, immunoglobuliny, składniki dopełniacza i inne białka

Diagnostyka wydzielania androgennych hormonów nadnerczowych. Diagnostyka chorób nadnerczy. Rozpoznawanie  przyczyn hirsutyzmu i zaburzeń dojrzewania.

Oznaczenie poziomu przeciwciał IgG specyficznych dla  Mycoplasma pneumoniae  w surowicy krwi żylnej. Badanie wykonywane w diagnostyce różnicowej zakażenia M. pneumoniae.

Oznaczenie stężenia białka wiążącego hormony płciowe – SHBG. Przydatne w diagnostyce zburzeń hormonalnych u kobiet i mężczyzn.

17-hydroksyprogesteron. Diagnostyka wrodzonego przerostu nadnerczy z niedoborem 21-hydroksylazy. Różnicowanie hirsutyzmu, bezpłodności i żeńskiego pseudohermafrodytyzmu.

ACTH. Adrenokortykotropina. Ilościowe oznaczenie poziomu hormonu ACTH  w krwi, pomocne w diagnostyce niedoczynności i nadczynności kory nadnerczy w diagnostyce różnicowej zaburzeń poziomu kortyzolu.

AFP, alfa-fetoproteina. W onkologii stężenie AFP w surowicy jest  markerem nowotworów zarodkowych jąder i jajników (nonseminoma i non-dysgerminoma)oraz raka wątrobowokomórkowego (hepatocellular carcinoma), przydatnym w: różnicowaniu, monitorowaniu terapii, wykrywaniu przerzutów i prognozowaniu. W nieinwazyjnych badaniach prenatalnych oznaczenie AFP w surowicy  matki wykorzystywane  jest w diagnostyce otwartych wad cewy nerwowej i wad genetycznych płodu.

Aldosteron. Oznaczenie w surowicy, przydatne w diagnostyce różnicowej nadciśnienia tętniczego, hiperaldosteronizmu i  zaburzeń elektrolitowych.

AMH. Oznaczenie hormonu anty-Mullerowskiego  (AMH) w krwi żylnej, przydatne  w ocenie płodności kobiety i procedurach wspomaganego rozrodu.

Diagnostyka zaburzeń hormonalnych u kobiet i mężczyzn. Diagnostyka wydzielania androgennych hormonów nadnerczowych. Diagnostyka chorób nadnerczy. Rozpoznawanie  przyczyn hirsutyzmu.

Oznaczenie kostnego izoenzymu fosfatazy zasadowej w krwi, przydatne w diagnostyce i monitorowaniu chorób metabolicznych kości: osteoporozy, osteomalacji, krzywicy lub choroby Pageta.

Beta-2-mikroglobulina. Oznaczana w surowicy  beta-2-mikroglobulina  jest markerem chorób limfoproliferacyjnych,  wykorzystywanym w diagnostyce, prognozowaniu i monitorowaniu ich leczenia, a także w różnicowaniu uszkodzenia kłębuszków nerkowych od uszkodzenia kanalików nerkowych.

Beta-Crosslaps. Stężenie we krwi beta-Crosslapsu,  C-końcowego usieciowanego telopeptydu łańcucha alfa kolagenu typu I, przydatne w określaniu ryzyka złamań kości i  efektywności terapii osteoporozy.

Borelioza IgG. Diagnostyka serologiczna boreliozy. Oznaczenie w surowicy krwi przeciwciał IgG swoistych dla antygenów krętków rodzaju Borrelia, stosowane w serologicznej diagnostyce boreliozy.

Borelioza IgG met. Western Blot. Potwierdzenie metodą Western blot obecności przeciwciał IgG specyficznych  dla antygenów rodzaju Borrelia w surowicy krwi, stosowane w diagnostyce serologicznej boreliozy.

Borelioza IgM. Diagnostyka serologiczna boreliozy. Oznaczenie w surowicy krwi przeciwciał IgG swoistych dla antygenów krętków rodzaju Borrelia, stosowane we wczesnej serologicznej diagnostyce boreliozy.

Borelioza IgM met. Western Blot. Potwierdzenie metodą Western blot obecności przeciwciał IgM specyficznych  dla antygenów rodzaju Borrelia w surowicy krwi, stosowane w diagnostyce wczesnej boreliozy.

Borelioza pc. p. VIsE/C6, ilościowo. Test służy do monitorowania skuteczności leczenia boreliozy, rzadziej stosowany jest do wczesnej diagnostyki serologicznej boreliozy.

BRCA1 – analiza 16 mutacji w genie BRCA1 istotnych dla populacji polskiej, w tym 5 mutacji, których badanie zalecane jest przez Ministerstwo Zdrowia w aktualnym Narodowym Programie Zwalczania Chorób Nowotworowych. Obecność mutacji genu BRCA1 wiąże się z 50 – 80% ryzykiem raka piersi i 45% ryzykiem raka jajnika przed ukończeniem 85 roku życia, przy czym ryzyko zależy od rodzaju mutacji i lokalizacji w genie.   Badanie jest zalecane głównie kobietom, u których w rodzinie u kobiet przed 50 roku życia zdiagnozowano raka piersi lub raka jajnika,  jajowodu czy  otrzewnej. Badanie jest istotne również dla kobiet  planujących stosowanie lub stosujących antykoncepcję hormonalną lub hormonalną terapię zastępczą,  a u których w wywiadzie rodzinnym zgłaszano raka piersi lub jajnika

C-peptyd.  Oznaczanie C-peptydu (peptydu łączącego)  jest przydatne w diagnostyce  przyczyn hipoglikemii na czczo, aktywności komórek beta trzustki,  rozpoznawaniu insulinoma oraz ocnenie insulinooporności.

CA 125. Marker raka jajnika. Oznaczany w surowicy jest przydatny w ocenie skuteczności leczenia i wykrywanie nawrotów choroby. Wchodzi w skład algorytmu oceny ryzyka raka jajnika:  ROMA.

CA 15-3. Marker raka piersi oznaczany w surowicy, przydatny w wykrywaniu wznów w trakcie remisji oraz  w prowadzenia chorych na przerzutującego raka piersi: w monitorowaniu podatności na leczenie i progresji nowotworu.

CA 19-9.  Oznaczany w surowicy marker raka trzustki, dróg wątrobowo-żółciowych oraz jelita  grubego i odbytnicy, przydatny w diagnostyce i postępowaniu z chorymi.

CA 72-4. Marker raka przewodu pokarmowego (głównie żołądka) oraz jajnika. Oznaczenie w surowicy  przydatne w diagnozowaniu,  prognozowaniu i monitorowaniu leczenia.

Chlamydia pneumoniae IgG. Diagnostyka serologiczna zakażenia Chlamydia pneumoniae, istotna przede wszystkim w diagnostyce zakażeń układu oddechowego.

Chlamydia pneumoniae IgM. Diagnostyka serologiczna zakażenia Chlamydia pneumoniae, istotna przede wszystkim w diagnostyce zakażeń układu oddechowego.

Chlamydia trachomatis IgG. Badanie obecności przeciwciał IgG specyficznych dla Chlamydia trachomatis,  przydatne w epidemiologii i diagnostyce.

Chlamydia trachomatis IgM. Badanie obecności przeciwciał IgM specyficznych dla antygenów Chlamydia trachomatis, przydatne w diagnostyce niektórych zakażeń C.trachomatis.

CK-MB, aktywność. Diagnostyka i monitorowanie leczenia zawału serca.

Ilościowe oznaczenie przeciwciał IgG przeciw wirusowi cytomegalii (CMV) w surowicy krwi żylnej, przydatne w diagnostyce serologicznej zakażenia wirusem CMV.

IgG anty-CMV, awidność. Badanie mające na celu odróżnienie przeciwciał IgG anty-CMV, powstałych w wyniku odległego zakażenia CMV, od IgG  powstających w przebiegającym, ostrym zakażeniu CMV lub powstałych podczas zakażenia nieodległego.

Jakościowe oznaczenie przeciwciał IgM przeciw wirusowi cytomegalii (CMV) w surowicy krwi żylnej, przydatne w diagnostyce serologicznej zakażenia wirusem CMV.

Oznaczenie jakościowe przeciwciał IgM specyficznych dla antygenów wirusa Epsteina-Barr (EBV) w surowicy krwi żylnej, przydatne w diagnostyce serologicznej zakażenia EBV, szczególnie mononukleozy zakaźnej.

Fosfataza kwaśna. Oznaczenie fosfatazy kwaśnej (ACP) w krwi, przydatne w diagnostyce chorób gruczołu krokowego oraz tkanki kostnej.

HAV przeciwciała całkowite. Oznaczenie jakościowe całkowitych przeciwciał (IgG+IgM) specyficznych dla antygenów HAV w surowicy krwi, przydatne w diagnostyce serologicznej WZW A.

Jakościowe oznaczenie w surowicy krwi przeciwciał anty-HBc całkowitych (total), wykorzystywane w diagnostyce zapalenia wątroby typu B (WZW B).  

Jakościowe oznaczenie antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg) w surowicy krwi, przydatne w rozpoznawaniu ostrej i przewlekłej infekcji HBV.

HCV RNA met. real time RT- PCR, ilościowo. Oznaczenie ilości kopii kwasu rybonukleinowego (RNA) wirusa zapalenie wątroby typu C (HCV) w krwi, przydatne dla  ustalenie poziomu wiremii.

Oznaczenie HE4 w surowicy krwi, przydatne w diagnostyce i monitorowaniu leczenia raka jajnika.

HLA-B27. Oznaczenie genu antygenu  HLA-B27, przydatne w diagnostyce zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa,  ZZSK i innych chorób autoimmunizacyjnych związanych z antygenami HLA

Hormon wzrostu, GH. Oznaczanie stężenia hormonu wzrostu w krwi wykonywane diagnostyce i leczeniu  chorób i stanów związanych z zaburzeniami wydzielania hormonu.

IGF-1, somatomedyna, somatomedyna C. Oznaczenie przydatne w diagnostyce chorób związanych z zaburzeniami wydzielania hormonu wzrostu (GH), w monitorowaniu  ich leczenia oraz w wykrywaniu jatrogennych skutków chemioterapii i radioterapii nowotworów  głowy.

Kalcytonina. Diagnostyka i monitorowanie raka rdzeniastego tarczycy oraz hiperplazji komórek C.

Kiła (Treponema pallidum), VDRL, monitorowanie leczenia. Test wykorzystywany do weryfikacji dodatnich lub niejednoznacznych wyników badań przesiewowych w kierunku kiły testem USR. Badanie ilościowe stosowane do oceny skuteczności leczenia kiły.

Oznaczenie przeciwciał IgA specyficznych dla antygenów Bordetella pertussis w surowicy krwi żylnej, przydatne w diagnostyce krztuśca i określeniu serokonwersji po szczepieniu.

Oznaczenie przeciwciał IgG specyficznych dla antygenów Bordetella pertussis w surowicy krwi żylnej, przydatne w diagnostyce krztuśca i określeniu serokonwersji po szczepieniu.

Oznaczenie przeciwciał IgM specyficznych dla antygenów Bordetella pertussis w surowicy krwi żylnej, przydatne w diagnostyce krztuśca i określeniu serokonwersji po szczepieniu.

Kwasy żółciowe całkowite, ilościowo. Stężenie kwasów żółciowych w krwi jest  jednym z wskaźników  czynności wątroby.

Rozpoznanie makroprolaktynemii. Diagnostyka różnicowa przyczyn hiperprolaktynemii.

Oznaczenie poziomu przeciwciał IgM specyficznych dla  Mycoplasma pneumoniae w surowicy krwi żylnej. Badanie wykonywane w diagnostyce różnicowej zakażenia M.pneumoniae.

NSE (Neuroswoista enolaza). Oznaczenie NSE w surowicy krwi, przydatne w diagnostyce i terapii drobnokomórkowego raka płuc i nowotworów wywodzących się z układu neuroendokrynnego.

Diagnostyka i monitorowanie leczenia zastoinowej niewydolności serca, ocena ryzyka w zastoinowej niewydolności serca i ostrych zespołach wieńcowych.

Odczyn Waalera-Rosego.  Diagnostyka reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) oraz innych chorób autoimmunizacyjnych.

Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusem odry (Morbilli virus). Oznaczenie obecności przeciwciał IgG specyficznych dla antygenów wirusa odry w surowicy krwi.

Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusem odry (Morbilli virus). Oznaczenie obecności przeciwciał IgM specyficznych dla antygenów wirusa odry w surowicy krwi.

Diagnostyka serologiczna ospy wietrznej. Oznaczenie obecności przeciwciał IgG specyficznych dla antygenów wirusa Varicella zoster w surowicy krwi.

Diagnostyka serologiczna ospy wietrznej. Oznaczenie obecności przeciwciał IgM specyficznych dla antygenów wirusa Varicella zoster w surowicy krwi.

Ilościowe oznaczenie metodą ELISA przeciwciał IgG przeciw dekarboksylazie kwasu glutaminowego (anty-GAD), przydatne w diagnostyce cukrzycy typu 1, typu LADA oraz w ocenie ryzyka rozwoju cukrzycy typu 1.

P1NP całkowity. Ilościowe oznaczenie w osoczu N-końcowego propeptydu prokolagenu typu 1, stosowane w diagnostyce i monitorowaniu leczenia chorób i zaburzeń układu kostnego.

Mocz posiew (bad. mykol.). Badanie mykologiczne wykonywane ze wskazań lekarza, który decyduje o ewentualnym wstrzymaniu stosowanego aktualnie leczenia ogólnego.

ProGRP. Pomiar nieaktywnego prekursora GRP (proGRP) we krwi, stosowany w diagnostyce, prognozowaniu i monitorowaniu drobnokomórkowego raka płuca.

Badanie podstawowe dla diagnostyki zakażeń bakteryjnych: różnicowania etiologii, rozwoju, nasilenia i stopnia uogólnienia, rokowań i ryzyka śmierci oraz optymalizacji rodzaju, czasu trwania i skuteczności leczenia.  

Prolaktyna test czynnościowy (2 pkt.). Różnicowanie przyczyn hiperprolaktynemii w teście czynnościowym po podaniu metoklopramidu.

markery odczynów zapalnych i chorób reumatologicznych

Ocena ryzyka raka jajnika zgodnie z algorytmem ROMA.

Oznaczenie ilościowe przeciwciał IgG przeciw wirusowi różyczki (Różyczka IgG) w surowicy krwi, przydatne w diagnostyce serologicznej zakażenia wirusem różyczki.

Oznaczenie jakościowe przeciwciał IgM przeciw wirusowi różyczki (Różyczka IgM) w surowicy krwi, przydatne w diagnostyce serologicznej ostrej fazy nabytego zakażenia wirusem różyczki i diagnostyce różyczki wrodzonej.

S100 . Marker  czerniaka. Oznaczenie S100 w surowicy jest przydatne w diagnostyce, prognozowaniu i monitorowaniu leczenia czerniaka (melanoma).

SCC – Ag, antygen raka płaskonabłonkowego. Oznaczenie w surowicy jest przydatne w diagnozowaniu raka płaskonabłonkowego, głównie szyjki macicy i płuc, w prognozowaniu i monitorowaniu leczenia. Testy znaczenie:

Test obciążenia glukozą (3 pkt, 75 g, 1 i 2 h). Doustny test  tolerancji glukozy - trzypunktowe badanie poziomu glukozy po obciążeniu 75 gramami, w próbkach pobranych  w czasie 0, 1 i 2 godzin po podaniu glukozy.

Oznaczenie testosteronu wolnego. Wykonywane w przypadkach, gdy interpretacja wyników oznaczenia testosteronu całkowitego jest wątpliwa lub niemożliwa z powodu wahań poziomu SHBG. Przydatne w diagnozowaniu i leczeniu chorób i stanów  związanych z nadmiarem lub niedoborem  testosteronu.  

TIBC. Całkowita zdolność wiązania żelaza (TIBC), przydatna w diagnostyce zaburzeń gospodarki żelazem i w diagnostyce anemii.

Toksokaroza (Toxocara canis) IgG. Diagnostyka serologiczna toksokarozy. Oznaczenie poziomu przeciwciał IgG specyficznych dla antygenów Toxocara canis w surowicy krwi.

Toxoplasma gondii IgG. Oznaczenie w surowicy krwi przeciwciał klasy IgG swoistych dla antygenów Toxoplasma gondii (T.gondii) – anty-Toksoplasma IgG, przydatne w serologicznej diagnostyce toksoplazmozy, zwłaszcza u kobiet w wieku prokreacyjnym i w ciąży.

Toxoplasma gondii IgG awidność. Badanie mające na celu odróżnienie przeciwciał IgG anty-Toksoplazma powstałych w  wyniku odległego zarażenie Toxoplasma gondii od IgG  powstających w aktualnie przebiegającym zarażeniu ostrym toksoplazmą  lub  powstałych podczas zarażenia  nieodległego.

Toxoplasma gondii IgM. Oznaczenie w surowicy krwi przeciwciał klasy IgM swoistych dla antygenów Toxoplasma gondii (T.gondii) – anty-Toksoplasma IgM, przydatne w serologicznej diagnostyce toksoplazmozy, zwłaszcza u kobiet w wieku prokreacyjnym i w ciąży.

Wykrywanie martwicy mięśnia sercowego za pomocą pomiaru troponiny sercowej. Diagnoza i ocena ryzyka zgonu, monitorowanie leczenia ostrych zespołów wieńcowych: zawału mięśnia sercowego z uniesieniem i bez uniesienia  odcinka ST; ustalanie wskazań  do wdrożenia rewaskularyzacji; diagnostyka stanów niewydolności serca.

Diagnostyka, ocena skuteczności leczenia i wykrywanie wznów zróżnicowanego raka tarczycy. Ocena nasilenia stanów zapalnych tarczycy.

UIBC. Utajona zdolność wiązania żelaza (UIBC), przydatna w diagnostyce zaburzeń gospodarki żelazem i w diagnostyce anemii.

Ocena poziomu całkowitej 25-hydroksy witaminy D - witaminy 25(OH)D, przydatna  w przebiegu zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej, w tym chorób metabolicznych tkanki kostnej oraz w zatruciu witaminą D.

Wymaz z odbytnicy w kierunku paciorkowców grupy B (GBS). Badanie wykonane w opiece perinatalnej, u ciężarnych i w diagnostyce  zagrożonych zakażeniem i zakażonych noworodków.

Wymaz z pochwy (bad. bakter.). Wymaz z pochwy wykonywany w diagnostyce stanów zapalnych, kontroli po leczeniu i w celach profilaktycznych.